مقایسه کنترل پاسچر پس از اعمال آشفتگی ناگهانی در سطح اتکا در افراد مبتلا به زانوی پرانتزی با گروه کنترل

چکیده : هدف پژوهش حاضر مقایسه کنترل پاسچر پس از اعمال آشفتگی ناگهانی در سطح اتکا در افراد دارای زانوی پرانتزی در مقایسه با گروه کنترل بود. تعداد 16 نفر آزمودنی از دانش آموزان مقطع راهنمایی ناحیه 2 همدان به شکل در دسترس انتخاب و به تصادفی به دو گروه آزمایشی وکنترل تقسیم شدند. ابتدا از آزمودنی ها تست سنجش تعادل ایستا وتعادل هنگام مواجهه با شتاب ناگهانی در دو حالت چشم باز وچشم بسته ودر چهار جهت جلو-عقب-داخلی وخارجی (مجموعا شش حالت ) به عمل آمد. روش انجام تست به این شکل بود که آزمودنی روی دستگاه foot scanکه روی یک صفحه چرخ دار که قادر به حرکت آزادانه در یک جهت بود قرار گرفتند. صفحه چرخ دار بوسیله طناب به وزنه ای که 10%وزن آزمودنی ها بود متصل شد. بارها سازی ناگهانی وزنه ها تعادل آزمودنی ها بر هم زده شد و تا بازیابی تعادل آزمودنی،اطلاعات مربوط به حرکتcopآزمودنی ثبت شد. سطح حرکت cop نشان دهنده میزان تعادل آزمودنی است.(حرکت کمتر cop نشان دهنده تعادل بهتر است وبالعکس). برایتجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماریt-testمستقل با سطح معنا داری 05/0?p بود. یافته های حاصل از این تحقیق نشان می دهد که: مسافت وسطح جابجایی مرکز فشار یا copدر افراد با پایپرانتزی در مقایسه با گروه کنترل هنگام مواجهه با آشفتگی ناگهانی و در شرایط حفظ پاسچر ایستا بیشتر می باشد. درنتیجه،زانوی پرانتزی وعدم در راستا قرار گرفتن ساختار اندام تحتانی می تواند سبب کاهش قابلیت کنترل حفظ تعادل بدن در مواجهه با عوامل اغتشاش بیرونی اعمال شده بر پاسچر گردد، که این موضوع به عنوان یک ریسک فاکتور در سقوط افراد و برخورداری از ضعف در انجام فعالیتهای حرکتی روزانه محسوب می گردد. واژگان کلیدی :زانوی پرانتزی، کنترل پاسچر، آشفتگی ناگهانی.